Το πρώτο της ρεκόρ ήταν στις 22 Οκτωβρίου του 1922 όπου με το πρώτο της αεροπλάνο (ένα κίτρινο Kinner Airster διπλάνο "The Canary" όπως το είχε ονομάσει) πέταξε σε ύψος 14000 πόδια (4300 μέτρα) και έτσι έγινε η πρώτη γυναίκα που πέταξε σε τέτοιο υψός.
To 1928 ήταν η πρώτη γυναίκα που πέταξε πάνω από τον Ατλαντικό ως συνεπιβάτης σε μια πτήση που κράτησε 21 ώρες από το Trepassey Harbor του Καναδά στο Lianelli τις Ουαλίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πιλότος ήταν ο Wilmer Stultz και συγκυβερνήτης- μηχανικός ο Louis Gordon. Ο ρόλος της ήταν η ενημένωση του αρχείου της πτήσης. Στη συνέντευξη της μετά τη προσγείωση δήλωσε "Ο Stultz πραγματοποίησε την πτήση. Εγώ ήμουν απλά μια αποσκευή, όπως ένας σάκος πατάτες".
Το 1931 έκανε νέο παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου στα 18,415 πόδια (5613μ) πετώντας ένα Pitcairn PCA-2 autogyro (γυροπλάνο)
 |
| Η Amelia Earhart με το Beech-Nut Pitcairn PCA-2 Autogyro στο Glendale, CA Grand Central Air Terminal on July 7, 1931 |
Σε ηλικία 34 ετών, το πρωί της 20ης Μαϊου 1932, η Earhart απογειώθηκε από το Harbour Grace, έχοντας μαζί της την τελευταία έκδοση της τοπικής εφημερίδας (με σκοπό να αποδείξει την ημερομηνία της πτήσης μέσω της ημερομηνίας της εφημερίδας).
 |
Lockheed Vega |
Μετά από μία πτήση διάρκειας 14 ωρών και 56 λεπτών, στη διάρκεια της οποίας αντιμετώπισε δυνατούς βόρειους ανέμους, συνθήκες παγετού και μηχανικά προβλήματα, η Αμέλια προσγειώθηκε σε ένα βοσκοτόπι στο Culmore, βόρεια του Derry της Βόρειας Ιρλανδίας. Όταν ένας εργάτης του αγροκτήματος τη ρώτησε «Πέταξες από μακριά;» η Αμέλια απάντησε «Από την Αμερική». Το σημείο απογείωσης είναι σήμερα έδρα ενός μικρού μουσείου του Κέντρου Αμέλια Έρχαρτ (Amelia Earhart Centre).
 |
| To μνημείο της Amelia Earhar στο Harbour Grace |
Ως η πρώτη γυναίκα που διέσχισε σόλο και χωρίς στάση τον Ατλαντικό ωκεανό, η Έρχαρτ έλαβε τον Διακεκριμένο Ιπτάμενο Σταυρό από το Αμερικανικό Κογκρέσο, τον Σταυρό των Ιπποτών της Λεγεώνας της Τιμής από τη Γαλλική Κυβέρνηση και το Χρυσό Μετάλλιο της National Geographic Society από τον Αμερικανό πρόεδρο Herbert Hoover.
Άλλες σόλο πτήσεις της Earhart: Στις 11 Ιανουαρίου 1935 ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε από τη Χονολουλού της Χαβάη στο Οκλαντ της Καλιφόρνια. Στις 19 Απριλίου 1935 απο το Λος Άντζελες στη Πόλη του Μεξικού. Στι 8 Μαϊου από τη Πόλη του Μεξικού στη Νέα Υόρκη.
Την περίοδο 1930 – 1935, η Αμέλια είχε θέσει επτά ρεκόρ ταχύτητας και απόστασης γυναικών με διαφορετικά αεροσκάφη, περιλαμβανομένων των Kinner Airster, Lockheed Vega και Pitcairn Autogiro. Από το 1935, αναγνωρίζοντας τους περιορισμούς του «αγαπημένου κόκκινου Vega» στις μακρινές υπερωκεάνιες πτήσεις, η Αμέλια περιέγραψε με δικά της λόγια ένα νέο «βραβείο… μία πτήση την οποία θέλω περισσότερο από κάθε άλλη να επιχειρήσω – τον περίπλου της Γης, όσο πιο κοντά στον Ισημερινό της όσο είναι δυνατόν». Για αυτή την προσπάθειά της θα χρειαζόταν ένα νέο αεροσκάφος.
Η παγκόσμια πτήση του 1937
Παρόλο που δεν θα ήταν η πρώτη που θα πραγματοποιούσε τον κύκλο της Γης, θα ήταν ο μακρύτερος κύκλος, ακολουθώντας μία εξαντλητική ισημερινή διαδρομή 29.000 μιλίων (47.000 χλμ). Μετά από μια πρώτη αποτυχημένη απόπειρα λόγω μηχανικών προβλημάτων αλλά και σοβαρών ζημιών που υπέστει το αεροσκάφος κατα τη διάρκεια μιας απογείωσης στις 20 Μαρτίου 1937, η Earhart ξεκίνησε τη δεύτερη προσπάθεια. στις 20 Μαϊου του ίδιου έτους.Η πτήση θα γινόταν από τα δυτικά προς τα ανατολικά και ξεκίνησε με μία πτήση από το Όκλαντ στο Μαϊάμι της Φλόριντα, η οποία κρατήθηκε κρυφή από το κοινό και τον τύπο, και μόνο μετά την άφιξή της εκεί η Earhart ανακοίνωσε δημόσια τα σχέδιά της να επαναλάβει το εγχείρημα της πτήσης γύρω από τη Γη. Η αλλαγή στην φορά της πτήσης ήταν αποτέλεσμα των αλλαγών στην διεύθυνση των ανέμων και τις μετεωρολογικές μεταβολές που σημειώθηκαν από την πρώτη απόπειρα. Ο Φρεντ Νόοναν ήταν ο μοναδικός συνεπιβάτης της Έρχαρτ σε αυτή την πτήση. Αναχώρησαν από το Μαϊάμι την 1η Ιουνίου και μετά από στάσεις στη Νότια Αμερική, την Αφρική, την Ινδική υποήπειρο και την Νοτιοανατολική Ασία, έφτασαν στην πόλη Λαε (Lae) της Νέας Γουινέα στις 29 Ιουνίου 1937. Σε αυτό το στάδιο είχαν συμπληρώσει περίπου 22.000 μίλια (35.000 χιλιόμετρα) του ταξιδιού, ενώ τα υπόλοιπα 7.000 μίλια (11.000 χλμ) θα ήταν εξολοκλήρου πάνω από τον Ειρηνικό.
Στις 2 Ιουλίου 1937, η Έρχαρτ και ο Νόοναν απογειώθηκαν με το βαριά φορτωμένο Electra από την Λαε. Ο σχεδιαζόμενος προορισμός τους ήταν η νήσος Χάουλαντ, μία επίπεδη λωρίδα γης μήκους 2.000 μέτρων και πλάτους 500 μέτρων, τρία μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 2.556 μίλια (4.113 χλμ) μακριά. Η τελευταία γνωστή αναφορά θέσης τους έγινε κοντά στις νήσους Nukumanu Islands, μετά από περίπου 800 μίλια (1.300 χλμ) πτήσης.
Aγνοούμενη από τις 2 Ιουλίου 1937, ανακοινώθηκε επίσημα ο θάνατος της στις 5 Ιανουαρίου 1939.
 | ||
| Η πορεία της Amelia Earhart |
Ρεκόρ και επιτεύγματα
- Παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου γυναικών: 14.000 πόδια (1928)
- Πρώτη γυναίκα που διέσχισε πετώντας τον Ατλαντικό (1930)
- Ρεκόρ ταχύτητας αποστάσεως 100 χιλιομέτρων (με φορτίο 500 λιβρών) (1931)
- Πρώτη γυναίκα που πέταξε με γυροπλάνο (1931)
- Ρεκόρ υψομέτρου με γυροπλάνο: 15.000 πόδια (1931)
- Πρώτος άνθρωπος που διέσχισε τις ΗΠΑ με γυροπλάνο (1932)
- Πρώτη γυναίκα που διέσχισε πετώντας σόλο τον Ατλαντικό (1932)
- Πρώτη γυναίκα που διέσχισε πετώντας σόλο τον Ατλαντικό δύο φορές (1932)
- Πρώτη γυναίκα που έλαβε τον Διακεκριμένο Ιπτάμενο Σταυρό (1932)
- Πρώτη γυναίκα που πέταξε χωρίς στάση, από την μία ακτή στην άλλη, κατά μήκος των ΗΠΑ (1933)
- Ρεκόρ ταχύτητας γυναικών για διηπειρωτική πτήση (1933)
- Πρώτος άνθρωπος που πέταξε σόλο κατά μήκος του Ειρηνικού μεταξύ της Χονολουλού και του Όκλαντ (1935)
- Πρώτος άνθρωπος που πέταξε σόλο από το Λος Άντζελες στην Πόλη του Μεξικού του Μεξικού (1935)
- Πρώτος άνθρωπος που πέταξε σόλο και χωρίς στάση από την Πόλη του Μεξικού στο Νιούαρκ του Νιού Τζέρσι (1935)
- Ρεκόρ ταχύτητας για πτήση ανατολικά προς δυτικά, από το Όκλαντ στη Χονολουλού (1937)
